ขอเล่าเรื่องเมื่อตอนที่ผมทำงานอยู่ที่ลำปาง ผมเป็นคนงานก่อสร้าง งานที่ทำนั้นเป็นงานที่หนักมากทั้งแบกหามตรากตรำมาก แต่ก็จำเป็นต้องอดทนครับ เพื่อเงินจำเป็นต้องสู้ต่อไปที่บ้านไม่มีงานอะไรทำเลยครับหลังจากทำไร่ทำนาเสร็จก็อยู่บ้านเฉยๆ ผมเลยต้องมากทำงานที่ลำปางเป็นงานก่อสร้าง หนักเอาเบาสู้ ในที่ทำงานมีหัวหน้างานคนหนึ่งครับใจดีมาก ชื่อลุงอินทร์ แกมีเป็นหัวหน้าคุมคนงานที่นั่น ที่สำคัญก็คือแกมีลูกสาวที่สวยน่ารักคนหนึ่งชื่อว่า น้องอังครับ
น้องอังเป็นเด็กสาวเรียนอยู่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ด้วยความที่หน้าตาดีเป็นพิเศษจึงทำให้ผมต้องแอบชอบอยู่ลับครับ ทุกๆเย็นน้องอังหลังจากที่เลิกเรียนแล้วเธอจะมาหาลุงอินทร์ซึ่งเป็นพ่อทุกวันครับ วันนั้นน้องอังได้มาหาพ่อตามปกติครับเธอเดินมาทางหลังตึกที่กำลังก่อสร้าง ผมเดินสวนทางกับน้องอังพอผ่านไปปรากกว่าน้องอังไปสะดุดก้อนหินพอดีผมไปช่วยไว้ทัน ทำให้ผมได้มีโอกาสได้สัมผัสกับเรือนร่างอันขาวอวบราวกับไข่ปอก กลิ่นน้ำหอมราคาแพงมันเร้าใจมาก
คืนนั้นผมกลับไปถึงห้องพักอาบน้ำกินข้าวเสร็จก็เข้านอนเพราะทำงานหนักเหนื่อยมาทั้งวัน ภาพเมื่อตอนเย็นที่ผมได้สัมผัสกับร่างกายของน้องอังมันยังติดตาติดใจผมอยู่ตลอดเวลาครับ จนผมม่อยหลับไปและคืนนั้นผมได้ฝันไปว่าน้องอังได้มาหาที่ห้องนอน เธอได้มาขอขอบคุณผมที่ได้ช่วยเธอไว้ไม่ให้ล้มในตอนเย็น เธอเข้ามานั่งที่เตียงนอนของผมและยังบอกต่อไปอีกว่าคืนนี้น้องขอนอนที่นี่สักคืนนะเป็นการตอบแทนบุญคุณ จากนั้นเธอก็เอียงแก้มให้ผมจูบผมระดมจูบปากน้องอังอย่างดูดดื่มไซร้ลงมาตามซอกคอมือผมเอื้อมมือไปปลดกระดุมเสื้อน้องอังออกทีละเม็ดเผยให้เห็นสองเต้าเต่งตึงชูชันหัวสีชมพู
ผมเอาปากงับเอาลิ้นเลียตรงปลายหัวนมของเธอ “โอววว….เสียวจังเลย” น้องอังครางออกมาแทบไม่เป็นภาษาครับ จากนั้นผมไม่รอช้าต่อไปจับน้องอังนอนหงายพาดขอบเตียงถลกกระโปรงขึ้นดึงกางเกงในลงมา เนินเนื้ออันโหนกนูนปรากฏต่อหน้าผมจากนั้น ถ่างขาออกกว้างเอาท่อนเอ็นอันยาวใหญ่ค่อยๆเสียบเข้าไป “พี่ขาเบาๆน้องเจ็บ” ได้จ้าพี่จะทำเบาๆ” ผมค่อยไสอดเข้าไปทีละนิดจนมิด
จากนั้นค่อยๆซอยเบาๆก่อน จนน้องอังหายเจ็บแล้วก็เร่งจังหวะขึ้นอย่างรวดเร็ว “โอยยย….อ่า…เสียวเหลือเกินพี่ขา…ซี๊ดดด…” ผมกระแทกอย่างถึงพริกถึงขิงจนน้องร้องกรี๊ดออกมา “โอยยยย น้ำ…น้ำ .แตก. ..แตกแล้ว.. ผมได้ยินดังนั้นเกิดอารมณ์สุดๆเลยกระทุ้งเข้าอย่างแรงเร็วถี่ยิบ จนทำนบกลั้นน้ำพังแตกออกมาเต็มร่องเสียวน้องอังไปหมดเลยครับ จากนั้นผมก็สะดุ้ง นี่เราฝันไปเหรอเนี่ย …ช่างเหมือนความจริงเหลอเกิน